ασφαλώς και αυτοχθόνως
η μέρα συστρέφεται σαν
το μεγάλο φίδι στο δάσος του μεσημεριού
τινάζοντας την υπερβολική υγρασία από
το κουραστικό κορμί της
στο φως μιας λάμπας γραφείου
και αργότερα στο φως ενός κρυμμένου μπαρ
και τέλος στο κίτρινο φως του δρόμου
σκεπάζω το δικό μου με την ιδέα σου
~/texts/ 